No er det jammen lenge sidan eg har vist fram klumpen! Det har hopa seg opp litt med skulearbeid for tida, og no har vi "flytta" opp ein etasje til svigers si leilighet medan badet vårt vert pussa opp. Dvs at nokon form for lesing mellom sju og tre er utelukka. Skal legge ut bileter når eg får tid av korleis det ser ut der nede (dei har b.a. knust yndlingskattekoppen min som eg fekk av tante Sissel, snufs!), men for denne gong vert det berre ei oppdatering på klatremusa.
Biletet øverst til venstre er frå då pappa (som vanlegvis er ein veldig flink husfar!) vaska ullgensaren til mamma på noko som i allefall ikkje var ullprogram, så den fikk Casper bruke. Øverst til høgre er eit paparazzibilete av dei fire nyaste tennene, som han slett ikkje viser fram utan vidare. Fine er dei i alle fall, og no har han seks i alt - fire oppe og to nede.
Sjølv om Casper på 8-månader kontrollen hadde havna i øverste sjiktet for normal vekt igjen (10,7 kg fordelt på 73 cm), så har han omsider skjønt at magen skal opp frå bakken. Den lille åma vår er nesten vekke, og mamma har fått ein smilande liten hundekvalp rundt på golvet i staden. Han klatrar dessutan på alt han kjem over, og her om dagen reiste han seg på strake bein opp etter oppvaskmaskina.
Han står også lenge aleine hvis vi set han ved bordet, eller ved stolen der Ma Cherie pleier å sove. Det er det morsomste i verden å ta på øyret hennar slik at ho byrjar å vifte med det.
Pratinga har Casper alltid vore svær med, men no byrjar han å forme litt ordentlege ord. "Hei" har han sagt bevisst ei god stund, og i det siste har han begynt å styrte etter oss, dra oss i beina og seie "Mabbaba" når det er noko han gjerne vil. Eg tolkar det som mamma/pappa. Men kvifor han seier "hessst" (og lespar på s'en) kvar gong han finn ein leike på golvet, det har eg foreløpig ingen forklaring på...
No er det jammen lenge sidan eg har vist fram klumpen! Det har hopa seg opp litt med skulearbeid for tida, og no har vi "flytta" opp ein etasje til svigers si leilighet medan badet vårt vert pussa opp. Dvs at nokon form for lesing mellom sju og tre er utelukka. Skal legge ut bileter når eg får tid av korleis det ser ut der nede (dei har b.a. knust yndlingskattekoppen min som eg fekk av tante Sissel, snufs!), men for denne gong vert det berre ei oppdatering på klatremusa. 
Biletet øverst til venstre er frå då pappa (som vanlegvis er ein veldig flink husfar!) vaska ullgensaren til mamma på noko som i allefall ikkje var ullprogram, så den fikk Casper bruke. Øverst til høgre er eit paparazzibilete av dei fire nyaste tennene, som han slett ikkje viser fram utan vidare. Fine er dei i alle fall, og no har han seks i alt - fire oppe og to nede.
Sjølv om Casper på 8-månader kontrollen hadde havna i øverste sjiktet for normal vekt igjen (10,7 kg fordelt på 73 cm), så har han omsider skjønt at magen skal opp frå bakken. Den lille åma vår er nesten vekke, og mamma har fått ein smilande liten hundekvalp rundt på golvet i staden. Han klatrar dessutan på alt han kjem over, og her om dagen reiste han seg på strake bein opp etter oppvaskmaskina. 
Han står også lenge aleine hvis vi set han ved bordet, eller ved stolen der Ma Cherie pleier å sove. Det er det morsomste i verden å ta på øyret hennar slik at ho byrjar å vifte med det. 
Pratinga har Casper alltid vore svær med, men no byrjar han å forme litt ordentlege ord. "Hei" har han sagt bevisst ei god stund, og i det siste har han begynt å styrte etter oss, dra oss i beina og seie "Mabbaba" når det er noko han gjerne vil. Eg tolkar det som mamma/pappa. Men kvifor han seier "hessst" (og lespar på s'en) kvar gong han finn ein leike på golvet, det har eg foreløpig ingen forklaring på...
