To be continued...

Livet i nummer 11 er over, og det nye i Øyjordsveien kan no følgast på: http://casperemil.blogg.no :)

Barnehagegut

Onsdag 7.januar byrja Casper med tilvenning i Øyjorden barnehage, avdeling Parsellhagen. Det er ein kjempestor, ny barnehage som åpna i november 08. Desverre ligg den såpass langt vekke at vi bruker 1 time kvar veg alt i alt med spasering og buss, så det vert tidleg opp. Første dagen var imidlertid pappa med, og kunne køyre oss med bil. Iført nytt ullundertøy frå bestemor i Sogn, nye strikkeklede frå morfar og Gunnvor og ny skinnjakke frå mamma var han rund som ein ball og spent på kva som var i gjerde.

Det første vi såg då vi kom inn døra, var Casper sin eigne knagg! Ingen tvil om at dette er plassen til den kulaste Casanovaen på Parsellhagen.

På avdelinga er det rundt 10 andre born, og fire vaksne. Den yngste er ei jente på 7 mnd, og dei eldste er to år. Casper var litt flau heilt med det same, men var ikkje redd eller lei seg. Han brukte det meste av tida til å sitte å observere og å ta inn alt det nye. Etterkvart kraup han også rundt og undersøkte alle dei spennande leikane. Og sjølvsagt, alt med hjul. Dei hadde masse fine tog! Kvar gong han såg ein ny fin leike måtte han snu seg til mamma eller pappa for å sjå om dei tykte at den var like fantastisk. Mange av dei andre ungane ville leike med akkurat det toget Casper leika med til ei kvar tid, men det syns han var heilt greit, og smilte til dei som snakka til han, uansett om dei så "Hei" eller "MIN!!!".

Dag 2 fikk mamma beskjed om å gå seg ein tur ein times tid, og det gjorde ingenting å seie hadet. Men då ho kom tilbake, kunne ho sjå ei stor, fornærma leppe som hang langt ned på magen. Og då fjeset kjende att forædaren som kom inn døra, turte han å sleppe laus gråten skikkelig. At du kunne, mamma!! Personalet sa at han hadde vore litt lei seg, men at han lot seg trøste fint, men det hjalp ikkje stort når mamma sjølv høyrde dei sei akkurat det same til foreldra til ein gut som var heilt hysterisk når mora var vekke...

Mamma gruar seg litt til dei første dagane eller vekene når ho skal være lengre vekke, og må ta farvel med eit tårevått fjes som skjønar at han skal være aleine, men samstundes er Casper ein blid, trygg og tillitsfull gut, så vi er heilt sikre på at det kjem til å gå kjempefint innen kort tid.

Caspers første jul

Pakkeåpning i pysjen. Måtte åpne både dagen før julafta og dagen etter for å bli ferdig!

Eit alvordsord til "kusine" Bertine over dei fine klossane han fikk av ho og Elias til jul:

Nyttårsafta var stille og roleg. Både mamma og Casper var litt tufs, så begge unna seg litt varm mormorsaft før leggetid - for minstemann var dette første gong, og eit høytidsunntak!Tv-kos med "fetter" Elias og Onkel Niclas: