Badenymfen

No er badet nesten ferdig! Det einaste som manglar, er dusjdøra... Så lilleskatt fekk utfalde seg fritt utover badegolvet i går, og det var KJEMPESTAS! Mamma fekk tatt masse herlege bileter, og tykkjer at nokre av dei egnar seg som reine kunstfoto. Sånn ein vakker prins! Synd at eg ikkje er like flink til å presentere bileta på nett som tante Irene, men motivet er no trass alt det viktigste ;)

Casper Clatremus

No er det jammen lenge sidan eg har vist fram klumpen! Det har hopa seg opp litt med skulearbeid for tida, og no har vi "flytta" opp ein etasje til svigers si leilighet medan badet vårt vert pussa opp. Dvs at nokon form for lesing mellom sju og tre er utelukka. Skal legge ut bileter når eg får tid av korleis det ser ut der nede (dei har b.a. knust yndlingskattekoppen min som eg fekk av tante Sissel, snufs!), men for denne gong vert det berre ei oppdatering på klatremusa. Biletet øverst til venstre er frå då pappa (som vanlegvis er ein veldig flink husfar!) vaska ullgensaren til mamma på noko som i allefall ikkje var ullprogram, så den fikk Casper bruke. Øverst til høgre er eit paparazzibilete av dei fire nyaste tennene, som han slett ikkje viser fram utan vidare. Fine er dei i alle fall, og no har han seks i alt - fire oppe og to nede.

Sjølv om Casper på 8-månader kontrollen hadde havna i øverste sjiktet for normal vekt igjen (10,7 kg fordelt på 73 cm), så har han omsider skjønt at magen skal opp frå bakken. Den lille åma vår er nesten vekke, og mamma har fått ein smilande liten hundekvalp rundt på golvet i staden. Han klatrar dessutan på alt han kjem over, og her om dagen reiste han seg på strake bein opp etter oppvaskmaskina.

Han står også lenge aleine hvis vi set han ved bordet, eller ved stolen der Ma Cherie pleier å sove. Det er det morsomste i verden å ta på øyret hennar slik at ho byrjar å vifte med det.

Pratinga har Casper alltid vore svær med, men no byrjar han å forme litt ordentlege ord. "Hei" har han sagt bevisst ei god stund, og i det siste har han begynt å styrte etter oss, dra oss i beina og seie "Mabbaba" når det er noko han gjerne vil. Eg tolkar det som mamma/pappa. Men kvifor han seier "hessst" (og lespar på s'en) kvar gong han finn ein leike på golvet, det har eg foreløpig ingen forklaring på...

Sjukdom

Dei siste vekene i nummer 11 har vore ganske strie. Først fikk Casper høg feber, og var så slapp og trist over fleire dagar at vi ville høyre med legen kva det kunne være. Der satt han tillitsfullt på fanget mitt og såg på den hyggelege dama, som plutseleg stakk han hardt i fingeren. Og jaga mamma denne fienden vekk? Neida, mamma holdt Casper fast, så ho fekk klemme ut blod. Skjønar godt at han hadde vanskeleg for å tilgje oss begge, og at det var pappa som måtte trøste...

Vi fekk vete at han mest sannsynleg hadde tredagarsfeber, den fjerde barnesjukdommen. (Heilt ufarleg og kortvarig, heldigvis) Og ganske riktig, dagen etter kom prikkane over heile guten, som er avslutninga på sjukdommen. Dagen etterpå vart imidlertid Casper skikkelig forkjøla. Tett i nasa, hosta, og det var ikkje på tale å sove om natta no heller. Og pappa var forkjøla og måtte jobbe, og mamma vart kvalm og fekk feber, og hadde to oppgåver å skrive på skulen. (Dette bildet må ein kanskje trykke på for å få det større, skal ein sjå prikkane)

Men no er endeleg alle i familien friske og blide igjen - bank-i-bordet!! Casper er så blid og skjønn som dagen er lang. Vi må berre susse på han heile tida, og vi får faktisk kos tilbake. Han knuga armane rundt halsen vår, og seier aaaah! (Trur eg må være tilgjeven for blodprøva då?) Ellers så crawlar han seg framover i ein slik fart at Oen kan gå og legge seg, og får målretta fatt i det han vil ha, sjølv om magen framleis er nedi bakken. Det han helst vil ha tak i, er alle formar for ledningar - om det står ei tung lampe fast i andre enden, rett over hovudet på han, det får være opp til mamma å ta seg av i tide.

På forrige barselgruppe var det to ungar som satt, stø som fjell, på teppet og leika. (Casper følte seg ikkje underlegen av den grunn, han låg på magen og brølte til dei, så samtlege byrja å grine og måtte opp til foreldrene - kjempekjekt...) Men då vi kom heim, tenkte eg at vi måtte øve litt på å sitte vi og. Og det tok ikkje mange dagane før han skjønte det. Sjå berre kor stolt han er!

Sommarferie!

Denne gongen må vi starte med eit kjærestebilde av mamma og pappa, sidan mamma er så glad for at pappa har hatt masse fri =D

I sommar har vi farta mykje, til Førde, til Grimstad, og til København. Kjempekjekt for både mamma, pappa og Casper å få være saman med familien på Sørlandet ei stund også. Oldemora der var så snill og lot oss bu der heile gjengen, med natteskrik og rot og alt som høyrer med. (Det gjeld for så vidt folket i Førde også!) Og jammen lærte ikkje Casper seg å sove skikkelig i Grimstad. Etter knapt ingen søvn dei siste vekene, sov han siste natta der 20.00-06.30, og det har han fortsatt med. Kun dei som framleis har småbarnstida friskt i minne vil truly kunne forstå for eit vidunder noko slikt er..! =)

Å ta fly for første gong gjekk betre enn vi frykta, så lenge vi hadde dobbel dose med melk på flaske klar - landing og take-off var faktisk ganske spennande! (Ikkje for mamma då, og spesielt ikkje når pappa satt ved sidan av og minte på kor stort maskineri som var i gang og kor utruleg det var å få alt til å fungere...)

I København var det heitt-heitt-heitt, og neste bilete beviser ein gong for alle at sjølv om mor oppheld seg fire dagar i strekk utandørs i 140 varmegrader, så har ho framleis samme hudfarge som sin seks månader gamle sønn. (Gratulerer med overstått halvtårsdag til Casper forresten, som feira dagen med å få tann nummer to nede!)

Til slutt måtte eg ta med to ting som eg sjølv (og kanskje berre eg) tykkjer er fantastisk morosamt. Det første er eit bilete frå Tivoli - eg tykte det var ein strålande plakat gutane mine hadde valgt å sette seg under... ;) Det andre er den einaste turistattraksjonen vi reiste for å sjå på: H.C Andersens "Den lille Havfruen og Den Indiske Mannen".

Nye greier

Det er jammen masse nytt no om dagen. For det første har Casper fått ei tann! Nede i midten, på venstre side for oss. Men den får ein ikkje ta bilete av sånn heilt utan vidare. Tannpussen derimot, er han villig til å dokumentere.

Mamma har også kjøpt noko nymotens greier som heiter Baby Safe Feeder. En kjempekul, kjempesølete greie som ein puttar frukt eller grønnsaker inni, og så kan ein knaske i vei utan å få bitar i halsen. Lindrar kløe og fremmar tyggeevne gjer den også ;)

Casper veg no 8,1 kg (mamma kjenner det i ryggen) og er 70 cm lang. Han får frukt på formiddagen, middagsglass midt på dagen, og deilig godnattgrøt til kvelds.

Tutekopp har han fått seg òg, men det er mest leiking og ikkje så mykje vatn-drikking foreløpig.

Rullinga går som det suser, og er han i slag kan han ta reine piruettane bortover. Ma Cherie blir stadig meir spennande å følge med på, og her om dagen lo Casper så hjarteleg når han så på ho at ho vart litt fornærma. Og så er det kjempestas med Ro, Ro til Fiskeskjær, då!

En helt vanlig dag på jobben

Casper er like glad i rutiner som mammaen sin, og vi blir like sure begge to hvis noken andre gjer til at vi ikkje får gjere ting slik som, og når, vi pleier!


Med god innsats frå pappa ei vekes tid søv vi no så godt som heile natta, utan mat. Casper våknar i fem-halv seks tida, og då er det frukost og sløving i senga til vi står opp litt før seks. Litt over sju er han klar for å sove att eit par timar, og det er som regel mamma òg. Etter brunch og eit par timar med leik på golvet, tek han seg ein liten lur eller to til, inkludert lunch rundt halv to.

Vi prøvar og å snike inn ein minilur til litt før fem, for å halde ut resten av kvelden. Formiddagen er ei fin tid, der Casper (som regel...) er blid og fornøgd, og mamma får gjort (ein brøkdel av) det ho skal.


Når ettermiddagen kjem, må det litt meir underhaldning til. Gjerne ein trilletur, eit bad, eller aktiv leiking og tøysing på golvet. Eller, helst av alt, ein runde i hoppegynga. Det er verkeleg det kjekkaste i verda!


Rundt sju er det tid for graut, og det er òg eit høgdepunkt for minsten. SÅ mykje betre enn den dumme melka! Han slurpar i seg ein heil porsjon med mais og havregraut. Etterpå kosar vi, les dagens velsignelse frå boka vi fekk av Sørlandsoldemora til dåpen, og så er det mars i seng klokka åtte. Då sovnar han som regel heilt sjølv utan å gråte, før det er på'an igjen klokka fem.







Nye merittar er rulling frå mage til rygg fire gongar, og ganske presis griping og føring av rangle frå hand til munn. Men det skulle no berre mangle, når ein fyller fem månader på lørdag ;)

Honeymoon?

Meir enn èin gong har eg utbrutt til mi eiga mor ting som "Hæ! Huskar du verkeleg ikkje kva som skjedde med di einaste datter den 14.september 1992!?" (Det kan for eksempel være at eg såg ein skummel mann eller noko slikt). Og så sit eg plutseleg her, med bloggen min, og innser at eg ikkje har eit einaste brukeleg bilete av mitt einaste barn, som kun er fire månedar og ein dag gammalt, hverken i dåpskjolen sin eller frå sin første 17.mai... Skammar eg meg? JA.

Men som dei fleste veit, har det vore både bryllaup og dåp i nummer 11 sidan sist. (Under her greidde kompisen til Bård å dokumentere dei fem sekunda i løpet av dåpsseremonien der Casper ikkje skreik som ein stukken gris...) Ein høgst vellykka dag, med flott vær, nydelege talar og songar, og god mat. I alle fall fekk vi som hadde den fordelen å bli servert først, god mat... :)

Det har imidlertid blitt lite hvetebrødsdagar. Bård byrja på jobb klokka fire natt til mandag etter bryllaupshelga, og der har han i grunn vore sidan då. Eg og Casper har bygd vitrineskåp til alle dei flotte bryllaupspresangane, og er i gong med ei bokhylle han skal få ha alle bøkene han fekk i. I tillegg har eg jo eksamen den 12. juni, der det er ein del å ta att, så eg har ommøblert litt i stova og laga ein liten hybel til Casper ved sida av leseplassen min. Og sånn går nu dagan!

Litt dåp

Til de som har etterlyst gåvetips til Dåpsbarnet, så kom eg plutselig på noko under eine ammeøkta i natt. Casper kan jo begynne litt med graut om ein månads tid, og då hadde det vore kjekt om han hadde noken fine skåler og skeier som er berre hans, og litt meir spennande enn alt det svarte serviset til mamma og pappa!

Det er også tid for å sende sangheftet til trykking no, dersom nokon skulle ha noko på lur som dei vil ha med. Og eg håpar dei som har lest siste stykket mitt i Fylkesmagasinet ikkje misforstod den eine, kronglete setninga. Eg tykkjer ikkje det er berre nesten koselig med songar skrive til oss - eg syns det er 100% koseleg! Det med nesten hadde med melodien å gjere, og var i grunn berre tøys og vas. Det er kun dei songane vi skal velge ut sjølv for å introdusere kaffi og kaker og liknande eg ikkje er så fan av. ALT nokon andre enn brudeparet ønsker å bidra med, er både ønska og meir enn hjertelig velkomment. Kors på halsen!

Må også gratulerer Niclas med dagen idag ;)

Avsluttar med to bileter frå då Casper var med mamma og venninne på cafètur i finveiret! (Nei, eg gir han ikkje is, han fikk berre lov til å leike med skeia)

Bryllaup

Ja, no nærmar det seg sopass at eg ligg våken om nettene og minner meg sjølv på alt eg kjem til å gløyme å ordne til den store dagen...

LITT har vi i allefall fått ordna. For eksempel ligg det ønskelister ute hos alle Tilbords og Black Design butikkar i Norge. Bård har laga ei lita liste over nokre reise- og overnattingsmulighetar (nederst i dette innlegget), og for dei som veit at dei har lyst å bidra med sang, tale e.l, kan gjerne gje beskjed til Toastmaster Kjetil Johan, på tlf 48048648. (Det er sjølvsagt også lov å være impulsive på dagen for dei som ikkje har bestemt seg.) I tillegg må eg berre beklage at ingen har motteke takkekort for presangane vi har fått ifm fødselen endå, men det må berre nedprioriterast til semesteroppgåve, bryllaup og dåp er overstått... Fram til då; ein stor, felles TUSEN TAKK!

Til slutt må det nevnast at Casper Emil vert navnet på pluggen vår. Casper (med C altså) til kvardags, og Casper Emil når ein er formell, eller sint... Emil uttalast Emiiil, og ikkje Eeemil. Då er det forklart ein gong for alle, så han slepp å presentere seg slik i framtida ;)

Han veg no 6,5 kilo og er 63 cm lang (4,1 og 52 ved fødsel), held nakken sin sjølv, smiler og ler, og ser i det heile tatt ut som ein halvtårsgammal baby framfor 2 månader. Apetitten er umetteleg, og han har fått ein kvit flekk i tannkjøttet som mamma og pappa og bestemor i Sogndal trur er ei tann, sjølv om mormor insisterer på at det er ein ulumskheit. Og så tjukk og god og deilig som dette er han:

Vi oppdaterast!

Overnattingar i Sogndal:

Sogndal Quality Hotel
- tlf: 57 62 77 00

Hofslund Fjord Hotel
- tlf: 57 62 76 00

Lægreid Hotel
- tlf: 57 62 88 88

Når det gjeld transport til Sogndal, går det buss både frå Oslo og Bergen, med fleire daglege avgangar. Desse korresponderar og med bussar og tog frå andre delar av Sør-Noreg.
Det er og mogeleg å koma seg til Sogndal via luftvegen. Frå Bergen har widerøe to daglege avgangar, her er det og korrespondering med fly frå alle delar av Sør-Noreg, då hovudsakleg frå Oslo, via Bergen.
Foretrekk ein sjøvegen, går det ekspressbåt frå Bergen med daglege avgangar klokka 16.30.
Til sist kan ein sjølvsagt køyre eigen bil, og Sogndal ligg soleis sentralt plassert med enkel tilkomst frå alle landsdelar.

Her er eg!

Endå så flink eg var og satte i gang riene allereie morgonen etter mamma posta forrige innlegg, så har ho ikkje lagt ut bileter av meg før eg er store guten! No skal det nemnast at ho har vore utan både datamaskin og internett, men no har ho atså fått flunkande ny som førbursdagspresang av mormor og bestefar. (Tru om eg vert like bortskjemt?)

Her er iallefall eit knippe av mine første fem veker. Litt av ein kjekkas, eller kva?

Kjem du snart, lille venn?

Alle spør etter deg allerede, endå det er ei heil veke til du har fått beskjed av legane om å komme. Ein kan nesten ikkje forvente, med 50% av mine gener, at du skal komme FØR avtalen. Eg reknar i grunn med at du har tenkt å kose deg der inne heilt til du blir tvinga ut.

På den andre sida, så kan du både puste sjølv og regulere temperaturen din og alt som trengs no. Og som du ser, har vi kjøpt ein superfin stellekommode til deg for ein del av gavekortet frå Solvangåsen. Eg har mekka ei heilt personlig korg til deg som du skal sove i den første tida, og pappa køyrer rundt med bilsetet ditt i bilen kvar dag. Så du kan trygt komme no! Det hadde faktisk passa strålande med forelesningane om du kunne komt innen 2.februar (sjølv om erfarne fuglar har kviskra meg i øyret at ein visstnok ikkje kan gå på forelesning tre dagar etter fødsel...)

Til og med Ma Cherie er spent no, og har skjønt at det er noko som er i gjere. Ho er kanskje den som gledar seg minst, ho driv og demonstrerer eit eller anna, men eg lovar å kaste ho ut av stolen din og vaske den ein gong til når du berre kjem ut.

Håper vi får treffe deg snart!